admin

Siedząc rozwój dziecka od jego urodzenia do dojrzałości widzimy, jak z niedołężnego stworzenia, zdanego całkowicie na opiekę i pielęgnację dorosłych, wyrasta ono stopniowo na istotę coraz mądrzejszą, bardziej, świadomą i samodzielną, coraz lepiej orientującą się w otaczającej rzeczywistości i umiejącą działać w niej i oddziaływać na nią w sposób…

Ujmując rzecz w postaci reguły ogólnej: naszym celem jest doprowadzenie do transferu pozytywnego i zapobieżenie transferowi negatywnemu. Kilka przykładów…

Zachowania zakłócające porządek w klasie są na ogół natury molarnej, a nie molekularnej. Różnicę między tymi dwoma rodzajami zachowań opisał Guthrie (rozdział…

Język - oprócz umożliwiania ludziom komunikacji - spełnia wiele innych funkcji. Uczeni utrzymują, że natura języka określa sposób, w jaki postrzegamy świat. Pogląd ten - nazywany hipotezą relatywizmu językowego - został sformułowany przez dwóch antropologów, Edwarda Sapira (1929) i Benjamina Lee Whorfa (1956). Naukowcy ci twierdzą, że język danego…

Podstawowymi danymi psychologa są przebiegi (proceedings), to jest interakcje podmiot - przedmiot lub podmiot - podmiot o czasie trwania wystarczającym do…

W rozdziale piątym próbowaliśmy znaleźć praktyczną odpowiedź na ważne pytanie: „Jak mogę ułatwić uczniom uczenie się?” Żeby móc na nie odpowiedzieć, trzeba…

Wielu badaczy w zakresie nauk społecznych kwestionuje przydatność teorii przejścia demograficznego jako modelu dającego się zastosować do wszystkich społeczeństw przechodzących uprzemysłowienie. W krajach rozwijających się na ogół obniżył się wskaźnik umieralności, ale liczba urodzeń utrzymała się na wysokim poziomie. Kraje te znalazły się więc w…

Motywacja i postawy. Czynniki psychologiczne na równi z czynnikami fizjologicznymi przyczyniają się do zmian w zdolnościach umysłowych. U niektórych ludzi…

W stosunku do „łagodnej paralogii” naSuwa się jeszcze jedna uwaga. Dotyczy ona nazwy jaką posłużył się Glasner. Paralogizm (lub paralogia jak woli Glasner)…

Normy określają odpowiednie zachowanie, ale nie mogą go zagwarantować. Jakkolwiek naukowcy rzadziej niż przedstawiciele innych zawodów przekraczają przyjęte w ich środowisku normy postępowania, nie są całkowicie uodpornieni na zachowania dewiacyjne (patrz rozdz. 8).